Persconferentie organiseren? Dit zijn de vaakst gemaakte fouten in PR
Zo jaag je een journalist op de kast in 2 minuten
“Journalisten zijn ook maar gewone mensen.” Het is één van de wijze lessen die ik me in de oren liet knopen door mijn vroegere mentor. Het zijn geen opperwezens, die hovaardig oordelen en veroordelen. Geen aasgieren die je grijnzend fileren bij de kleinste misstap. Geen opportunisten die je paait met dure etentjes of zoet gefleem. Maar weet wel: een persconferentie organiseren, dat betekent ongeschreven regels respecteren. Er zijn missers waar de oren van mediamensen (terecht) van beginnen te flapperen. Benieuwd hoe je een journalist in 2 minuten op de kast jaagt?
Neen, een journalist is een mens van vlees en bloed, net zoals jij en ik. Maar natuurlijk zijn er ongeschreven wetten. Dingen die echt niet door de beugel kunnen. Missers waar de oren van mediamensen (terecht) van beginnen te flapperen. Benieuwd hoe je een journalist in 2 minuten op de kast kan jagen?
Journalisten zijn taalpuristen, vermijd schrijffouten
1. Gebruik je perstekst als veredelde advertentie
Bedrijven gedragen zich van nature commercieel. Ze willen verkopen. En daar is natuurlijk niks mis mee. Maar besef dat commerciële passages in een persbericht werken als een rode lap op een stier. Een persbericht is geen advertentie. Een persconferentie organiseren is niet hetzelfde als een opendeurdag. Bekijk het verhaal liever door de bril van een journalist, en bij uitbreiding zijn lezers. Som niet de fantastische features van jouw nieuwe speeltje op, maar leg uit welke impact je product heeft op het leven van de man in de straat. Wil je weten welke verhalen nieuwswaarde hebben? Doorloop dan even onze perstest.
2. Beloof gouden bergen (die er eigenlijk niet zijn)
Wil je een persconferentie organiseren? Dan hoop je dat de media massaal opdagen. Met een persuitnodiging prikkel je de nieuwsgierigheid van de media. Een dergelijke persuitnodiging opmaken is echter dansen op een slappe koord. Enerzijds wil je journalisten prikkelen, zodat ze ingaan op jouw uitnodiging. Maar anderzijds mag je het nieuws zelf nog niet prijsgeven. Voorwaar geen makkelijke evenwichtsoefening… Trap alleszins niet in de klassieke val: creëer geen torenhoge verwachtingen die je tijdens de persconferentie niet kan waarmaken. Beloof met andere woorden geen gouden bergen om journalisten naar je persmoment te lokken, wanneer je verhaal in feite allesbehalve wereldschokkend is. Die tovertruc pakt één keer goed uit. Maar op lange termijn werkt ie altijd contraproductief.
3. Persconferentie organiseren via stalking
Journalisten checken wel degelijk hun mailbox. Heel vaak zelfs. Verschijnt er na het versturen van een persbericht geen artikel. Of wil je een persconferentie organiseren, maar krijg je geen reactie op jouw uitnodiging? Dan wil dat simpelweg zeggen dat je nieuwtje niet zwaar genoeg woog. Of dat je op dat moment net in concurrentie trad met een overdosis andere interessante persberichten. Per telefoon vragen of iemand het persbericht goed ontvangen heeft – laat staan je ongenoegen uiten wanneer een publicatie uitblijft – dat is echt not done.
4. Maak eens een schrijffout
Onlangs ontving ik dit mailtje, als antwoord op een (nochtans heel interessant) persbericht: “Ontplooid … met t aub ;-)”. Het resultaat? Een blos op de wangen, nipt gecensureerde binnensmondse vloek en wanhopige zoektocht naar een verklaring (note to myself: ‘schrijf geen persberichten meer voor 10u ’s ochtends’). Journalisten zijn taalpuristen, een passie die we als PR-bureau met hen delen. Vermijd dus schrijffouten. Nu goed, één dt-fout om de vier jaar, voor dat gemiddelde teken ik onmiddellijk. Maar toch… Bij deze: sorry Kurt. De volgende keer dat we nog eens een persconferentie organiseren, trakteer ik de eerste ronde.
5. Vertel een leugentje om bestwil: een persconferentie organiseren als surrogaat-toneelstuk
Je haat het wanneer een collega de waarheid verzwijgt. En het is razend vervelend wanneer je vrouw of vriend een leugentje om bestwil vertelt. Wees dus niet verwonderd: ook journalisten houden niet van leugens. Een persbericht is geen vrijbrief om te dromen. En een persconferentie organiseren betekent niet dat je een veredeld toneelstuk mag opvoeren. Bouw geen luchtkastelen. Vertel echte, boeiende, authentieke verhalen. PR is bouwen aan een langetermijnrelatie: wanneer je de kluit eenmaal belazert, is het sprookje over. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard, of hoe ging dat spreekwoord ook weer?
Heb je nog een eitje te pellen met een journalist? Combineer bovenstaande factoren in één persconferentie.
Succes verzekerd!
